συλλογή κειμένων απ’ την πορεία προς τη στάχτη
Λίγα λόγια για την έκδοση
Στην παρούσα µπροσούρα δηµοσιεύονται για δεύτερη και τελευταία φορά τα κείµενα του πρώτου χαοτικού κύκλου, όπως αυτάτοποθετήθηκαν χρονολογικά στα τέσσερα τεύχη της Μηδενιστικής Πορείας για τη διάχυση της Φωτιάς και του Χάους, καθώς και ένα ακόµη κείµενο, γραµµένο υπό µορφή επιλόγου και ηµιτελές, σαν επιστέγασµα της ολοκλήρωσης ενός κύκλου που µέσα από τις κατατεθειµένες αντιλήψεις, τις όποιες εκτιµήσεις και τις αναπόφευκτες αντιφάσεις (µε µεγαλύτερη αυτή της αλληλεγγύης) οριστικοποίησε το τέλος ενός υπαρξιακού ταξιδιού και την αρχή ενός επόµενου. Δηµοσιεύονται, επίσης, και κάποια παλαιότερα κείµενα µε παρόµοιο περιεχόµενο.
Τα κείµενα δηµοσιεύονται συγκεντρωτικά στο παρόν πόνηµα, όχι επειδή θεωρώ ότι έχουν κάποια ιδιαίτερη αξία ή είναι απαραίτητο να διαβαστούν, αλλά για λόγους προσωπικής θέλησης και ευχαρίστησης. Κάθε κείµενο που παρατίθεται παρακάτω είναι απολύτως προσωπικό, χαρακτηριστικό µιας ειλικρινούς και συνεχώς δοµούµενης αντίληψης για την Αναρχία ως βίωµα της συνείδησης και το Μηδενισµό σαν αναλυτικό εργαλείο της πραγµατικότητας.
Φυσικά καµία θέση δεν οφείλει να παραµένει αµετάβλητη. Η εµµονή της συνέπειας δεν παύει να είναι αλυσίδα και ετεροκαθορισµός όταν κανείς εκπορεύεται από αυτή. Μα ταυτόχρονα, όσα και αν έχουν αλλάξει, όσες αντιλήψεις και αν έχουν σε συγκεκριµένα ζητήµατα διαφοροποιηθεί, τα κείµενα που συµπεριλαµβάνονται στην µπροσούρα χαρτογραφούν µια διαλεκτική πορεία, ένα σφυροκόπηµα του µυαλού, γεγονός σε κάθε περίπτωση χρήσιµο.
Ο δικός µου Μηδενισµός
«Πρέπει να ληφθεί υπόψη τούτος ο περιορισµός: Ότι πρόκειται να πώ, δεν αφορά στο συνηθισµένο άνθρωπο των ηµερών µας! Αντίθετα έχω κατά νου τον άνθρωπο που ενώ έχει εµπλακεί µε το σηµερινό κόσµο, ακόµη και στα πιό προβληµατικά και παροξυσµικά σηµεία του, ενδόµυχα δεν ανήκει σ’ έναν τέτοιο κόσµο, ούτε θα ενδώσει σ’ αυτόν. Ουσιαστικά αισθάνεται τον εαυτό του ν’ ανήκει σε µια διαφορετική φυλή απ’ αυτήν της συντριπτικής πλειοψηφίας των συγχρόνων του»
Ιούλιος Έβολα, «Ιππεύοντας την τίγρη» – 1961
Αυτό ήταν και είναι ο µηδενισµός, αν θέλετε την προσωπική µου γνώµη και τη θαυµάσια αποτύπωση των τραγικών µειοψηφιών από το µαύρο βαρώνο του φασισµού. Ένα υπαρξιακό ξέσπασµα, το ξέρασµα εκείνο της εποχής, αλλά και της συνείδησης. Τι είµαστε, σύντροφοι, τι άλλο, εκτός από την επιβλητική τερατογέννηση της εποχής µας ; Μα µη βιαστείτε να µε εντάξετε στο ίδιο στρατόπεδο µε τους απογοητευµένους εκείνους από την αδράνεια των καιρών και των µαζών. Ο δικός µου πεσσιµισµός δεν αφορά τις συνθήκες, αλλά το µεγαλύτερο σφάλµα όλων. Την τραγική εκείνη συνειδητοποίηση της µηδαµινότητας. Κι αν είναι άπαντες βυθισµένοι στα βαλτόνερα του «nichts sein», υπάρχουν κάποιοι, εξίσου βυθισµένοι, που το γνωρίζουν. Το σφάλµα, σύντροφοι, δεν είναι οι µάζες, αλλά εµείς. Πόσο µακάριοι και καταραµένοι ταυτόχρονα είναι άραγε όσοι µπόρεσαν να δουν µέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη!
Τι άλλο είναι ο µηδενισµός εκτός από το δίκοπο µαχαίρι της άρνησης ; Μιας άρνησης τόσο έντονης και ψυχοφθόρας που σε αφήνει µετέωρο, βυθισµένο σε µια τραγικότητα, όχι δραµατικότητα, που καθιστά το µηδενισµό όχι απλώς λέξεις σε ένα χαρτί, αλλά ειλικρινές βίωµα, κοµµάτι που συνδέθηκε εντός σου µε τάσεις που ίσως προϋπήρχαν και δεν αποτυπώνονται πλέον σηµειολογικά ή µεταφορικά στα πλαίσια µιας θεώρησης, αλλά µετατρέπονται σε σώµα απ’ το σώµα του υποκειµένου, όπως είναι ο αντικοινωνισµός και ο πεσσιµισµός. Αυτό είναι ο µηδενισµός που εγώ αντιλαµβάνοµαι. Ένα ταξίδι στα όρια των αντοχών του ίδιου του µηδενιστή, η προσέγγιση της απόλυτης υπαρξιακής πρόκλησης και η συνεπακόλουθη πτώση, όχι στο τέλος του ταξιδιού, τέτοιο παρά τις γνώµες των περιττών, δεν υπάρχει. Η πτώση έρχεται όταν η άρνηση φτάσει να ξεσκίσει κάθε «πολιτικό» σπέρµα και σχεδιασµό εντός σου, κάθε ψήγµα προοπτικής και σκοπού.
Niger Lupus Negationis
Περιεχόμενα
Πρώτος Χαοτικός Κύκλος
Λίγα λόγια για την έκδοση σελ.4
Μηδενισµός και Οργάνωση σελ.6
Ενάντια στον Αναρχισµό σελ.16
Κατασπαράσσοντας την ιδεολογικοποίηση
του Μηδενισµού σελ.32
Σύντοµη προσέγγιση στο αντιδικαστικό ζήτηµα σελ.45
Λύσσα και Συνείδηση σελ.48
Η Νύχτα πέφτει στο Παλέρµο… Ξηµέρωσε. Ο ρουφιάνος ανοίγει τα µάτια. σελ.59
Ένας επίλογος σελ.64
Λοιπά Κείµενα
Για τον Αντιφασισµό σελ.69
Για τον Αναρχοµηδενισµό σελ.73