Μου είπαν πως έκανα λάθος, ηθικά, για τις ιδέες μου. Ότι πρέπει να περιορίζονται και πως δεν πρέπει να επιτίθεμαι, θα πρέπει να κρατηθώ, διότι δεν εξίζω να αμφισβητώ τον κόσμο.
Εάν ο κόσμος έχει δηλώσει εαυτόν αντίπαλο του εαυτού μου, ας είναι! Θα αντισταθώ με τόσο πάθος που η κοινωνία και ο πολιτισμός μπορούν μόνο να φανταστούν! Διότι παλεύω για τον εαυτό μου, παλεύω για την ικανοποίησή μου.
Εμπρός άγριοι, εικονοκλάστες και ατομικιστές! Για εμάς που έχουμε σκοτεινές σκέψεις που σκιάζουν την κοινωνία!
Η καταστροφή είναι η απόλυτη επιβεβαίωση της ατομικότητάς μου. Είναι αυτό που με καθιστά ότι είμαι. Η φιλοσοφία της καταστροφής βρίσκεται στις πράξεις μου, δε χρειάζομαι περαιτέρω εξήγηση, καμία αιτιολόγηση. Ωστόσο, θα προσπαθήσω ακόμη να σου δείξω γιατί με ενδιαφέρει μόνο να καταστρέψω.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που έσπασες κάτι επίτηδες ; Πιθανώς ήταν ένα βάζο, ίσως ένα παράθυρο, ίσως κατεδάφισες έναν τοίχο. Το τι ήταν αυτό που κατέστρεψες δεν έχει σημασία – μόνο το αίσθημα που είχες όταν το έκανες. Εκείνο το αίσθημα της δύναμης. Εκείνο το αίσθημα της ικανοποίησης. Νιώθεις την ελευθερία, σε μια μικρή δόση. Νιώθεις την απόφαση της αυτοπλήρωσής σου. Το σπάσιμο μιας νοοτροπίας που σου υπαγορεύει πως η δημιουργία είναι το μόνο αγαθό πράγμα. Η καταστροφή των φραγμάτων. Νιώθεις την ικανότητα να είσαι αυτός που θέλεις, αναγνωρίζεις τον εαυτό σου βρισκόμενο σε έντονη αντίθεση με αυτό που όλοι οι υπόλοιποι σου υπαγορεύουν ως ηθικά σωστό. Νιώθεις ο εαυτός σου. Continue reading “Φιλοκλαστικισμός”, Echo→
