Tag Archives: featured

Τεχνη

“Μαύρα τριαντάφυλλα”, Renzo Novatore

Leave a comment

Ήμουν ξαπλωμένος στο μωβ μου κρεβάτι – δεν ξέρω για πόσο – , αλλά δεν μπορούσα να χαλαρώσω. Οι κρόταφοί μου άρχισαν να πάλλονται, το κούτελό μου έκαιγε σαν να είχα πυρετό, στο μυαλό μου στριφογύριζε ένα συνοθύλευμα ζοφερών σκέψεων και καταριώντας, μάταια εκλιπαρούσα τον Μορφέα να με πάρει στην αγκαλιά του.

Ξαφνικά, είδα την πόρτα του δωματίου μου να διαρρηγνύεται και ελαφρά, ένα Απρόβλεπτο μπήκε.

Την κοίταζα: τα όμορφα, βαθιά της μάτια κρατούσαν όλα τα μυστικά του ουρανού και όλα τα μυστήρια των θαλασσών. Τα μαλλιά της ήταν ξανθά και μακριά. Το άρωμα του ώριμου ροδιού μεταφερόταν απαλά από το στόμα της, αναμένοντας το ανυπόμονο δάγκωμα. Τα ρόδινα χέρια της ήταν λεπτά και διαφανή και τα μικροσκοπικά της πόδια ήταν λευκά και γεμάτα χάρη. Continue reading “Μαύρα τριαντάφυλλα”, Renzo Novatore →

Θεωρητικα Κειμενα - Μεταφρασεις τριτων

“Παιδικές σκέψεις”, Massimo Passamani

Leave a comment

Ναι, ξέρω, είμαστε όλοι ενάντια στα αξιώματα, στις εγγυήσεις και στις βεβαιότητες. Αλλά, μπορούμε στ’ αλήθεια να ζήσουμε χωρίς να μοιραζόμαστε αυτήν την κατάσταση εναντίωσής μας, χωρίς να εξαρτόμαστε από αυτό το μοίρασμα; Η αναζήτηση ταυτότητας δεν προσανατολίζεται πάντα προς τις μάζες, προς τα μεγάλα πλήθη ακολούθων. Ακόμα και μια μικρή ομάδα μπορεί να γίνει το ασφαλές μας καταφύγιο. Επίσης, η ίδια η άρνηση κάθε ομάδας, κάθε είδους συμμετοχής μπορεί να φτιάξει τη δικιά της αλαζονική, μοναχική ριζοσπαστικότητα, μέσω του παιχνιδιού της αναγνώρισης. Η πεισματάρα μοναχικότητά μου, τρέφεται από αυτό, στο οποίο εναντιώνεται· ακόμα -ή ίσως, πάνω από όλα- τρέφεται από την άσκηση κριτικής. Continue reading “Παιδικές σκέψεις”, Massimo Passamani →

Τεχνη

“Μπαλάντα Στην Αγαπημένη”, François Villon

Leave a comment

Ψεύτρα ομορφιά, που τόσο μου κοστίζεις.
Γλυκειά υποκρίτρα, με καρδιά σκληρή,
αγάπη, που σαν πέτρα δε λυγίζεις.
Του μαύρου χαλασμού μου εσύ αφορμή,
που τη καρδιά μου θες να δεις νεκρή.
Περήφανη, που θάνατο όλο σπέρνεις.
Ανήλεη δε σου λέει ποτέ η ψυχή,
αντίς απελπισιά, χαρά να φέρνεις;

Τη συμπόνοια, που εσύ δε μου χαρίζεις,
κάλλιο να ζήταγα αλλού μα δε βολεί,
απ’ το φαρμάκι που όλο με ποτίζεις,
για να γλιτώσω φεύγω όλος ντροπή.
Βοήθεια, ωιμέ! Μεγάλη και μικρή,
έτσι, άμαχο νεκρό, γιατί με σέρνεις;
Λυπήσου με πια, δείξου σπλαχνική…
Αντίς απελπισιά, χαρά να φέρνεις.

Θα’ ρθεί καιρός που κλαίοντας, θ’ αντικρύζεις
μαραμένη την άνθησή σου αυτή.
Πώς θα γελώ, αν μπορώ, όταν θα τσακίζεις;
θε να ‘μαι τότε γέροντας κι εσύ,
άσχημη, δίχως χρώμα και ζωή.
Μέθα λοιπόν και τη χαρά μη παίρνεις
απ’ όλους, όσο κι αν είσαι και ζωηρή
κι αντίς απελπισιά, χαρά να φέρνεις!

Πρίγκιπα, απ’ όλους πρώτα εσύ εραστή,
πιότερο η θλίψη ας μη σε συνεπαίρνει.
Έχει όμως χρέος, κάθε καρδιά πιστή,
αντίς απελπισιά, χαρά να φέρνει…

Μηδενιστικος Κυκλος - Contra Omnes, Μπροσουρες

Κυκλοφορία πέμπτου τεύχους “Επιθεώρησης Φωτιάς”

Leave a comment

Επιθεώρηση - Τεύχος 5ο

Επιθεώρηση Φωτιάς – τ.05

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Το παρόν έντυπο αποτελεί μία επιθεώρηση η οποία εκδίδεται σε μηνιαία βάση από τον Μηδενιστικό Κύκλο – Contra Omnes και στην οποία δημοσιεύονται θεωρητικά κείμενα από την Ελλάδα και το εξωτερικό από τα διαδικτυακά μέσα Κύκλος Ατομικιστών Αναρχικών, Inter Arma και Nigrum Inferno. Σε κάθε τεύχος του εντύπου θα δημοσιεύονται κείμενα τα οποία μπορεί μεν να μην καλύπτουν στο σύνολό τους το δικό μας σκεπτικό και να μην εκκινούν απ’ τις ίδιες αφητηρίες, αλλά βρίσκουμε σε αυτά χρήσιμο υλικό για ανάπτυξη κριτικής και διαλεκτικής για όλο το φάσμα της κυριαρχίας. Continue reading Κυκλοφορία πέμπτου τεύχους “Επιθεώρησης Φωτιάς” →

Μπροσουρες

Κυκλοφορία αγγλόφωνου περιοδικού: Paroxysm of Chaos

Leave a comment

Η έκδοση εστάλη στο μπλογκ και δημοσιεύεται.

Paroxysm of chaos front cover

Το περιοδικό σε PDF

Οπισθόφυλλο

“I look around me and I see dead everywhere.
And who am I? Someone who escapes from the corpses? Maybe. Maybe not.
When hatred and despair pierce the fleshly armor.
When negation and desire become one.
Then. The mind will turn into a weapon.
And what does a naked one do with a weapon in hand?
Will one try to survive, will one try to enjoy it?
It’s in one’s own hand and decision.
The certain thing is that one must learn how to use it.
Thus play and try.
With hate and love.
Shears and knife.
Quill and ink.
Bolt cutters and pliers.
Thought and negation.
Fire and desire.
Egoism. Nihilism. Anti-civilization. Anarchy.
Terms that will take their meaning through self-criticism, action and reflection.
First and foremost perceived personally before proceeding collectively, or otherwise unavoidably ideological.

Why to create the rival awe?
Then I should admit that my existence is defined by the systematized reality.
I don’t overlook this reality, I perceive it clearly.
But I desire to transcend this reality and I deny to be defined by whichever present existent, or any anticipated worse one or desirable for the future.
All life is now a bunch of systems.
If anarchy becomes such then desire becomes captive and conscience political.
I desire collaboration with comrades, I embrace diversity, I enjoy every form of attack.
But if anarchist is another role that must be fulfilled or respects should be paid to then I don’t accept it.
Without surrender, to exist means to live.
And to live means to attack.”

Μηδενιστικος Κυκλος - Contra Omnes, Μπροσουρες, Τεχνη

Κυκλοφορία – έκδοση της μπροσούρας “Απέχθεια”

Leave a comment

Απέχθεια

Εξώφυλλο

Εσωτερικό της μπροσούρας

Πρόλογος της έκδοσης

Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην έκδοση της παρούσας μπροσούρας, θεωρώντας πως ο ποιητικός λόγος και οι προβληματισμοί που σκιαγραφούνται σε όλο το εύρος της «Απέχθειας» είναι αναπόσπαστο τμήμα της δικής μας αντίληψης για τον μηδενισμό. Αποτελεί έκδοση της ήδη υφιστάμενης μεταφρασμένης από τα αγγλικά ηλεκτρονικής μπροσούρας, η οποία μέχρι σήμερα δεν υπήρχε σε φυσική μορφή. Θέλοντας να αφήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο απαράλαχτη τη δουλειά που είχε γίνει, αποφασίσαμε να αφήσουμε το περιεχόμενο της έκδοσης ως είχε, διατηρώντας την υπάρχουσα μορφοποίηση και αρτιστική πλαισίωση.

Για εμάς, ο λογοτεχνισμός δεν αποτελεί εμπόδιο στην έκφραση του μηδενιστικού λόγου, εφόσον θεωρούμε πως αυτός είναι κτήμα μειοψηφιών και όχι εμπόρευμα προς κοινωνική κατανάλωση. Τούτου λεχθέντος, μας είναι παντελώς αδιάφορο το να «διαφωτίσουμε» τις μάζες ή να καταστήσουμε το λόγο και τους προβληματισμούς μας προσιτούς σε αυτές. Εξάλλου, η ίδια η φύση του μηδενιστικού κύκλου “Contra Omnes” αντικατοπτρίζεται πλήρως εδώ, αφού για εμάς ένα σημείο αναφοράς δε λειτουργεί ως πομπός σε ευρεία φάσματα καταναλωτών, αλλά ως ένα μέσο προσωπικής έκφρασης και κατάθεσης στη δημόσια σφαίρα των δικών μας οπτικών για τον προσωπικό αναρχικό πόλεμο. Αυτό δε σημαίνει πως αντιπαθούμε ή αποφεύγουμε τη συνάντηση με άλλους συντρόφους ή ομαδοποιήσεις, το αντίθετο. Η διαφορά είναι, όμως, πως τα κριτήρια τίθενται από εμάς και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη θεώρησή μας.

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να γίνει μια διευκρίνιση. Η χρήση του ποιητικού λόγου δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε αποκλείει το λόγο που δεν εφάπτεται σε αυτό το γλωσσικό πλαίσιο. Ούτε πρόκειται ποτέ να θεωρήσουμε πως οιοσδήποτε επιχειρεί να εκφραστεί με παρόμοια γλώσσα, συνήθως καταλήγοντας κακέκτυπο, φέρει κάποια a priori εγγύτητα με το δικό μας εγχείρημα. Ιδιαίτερα εφόσον αντιλαμβανόμαστε πως σήμερα εκείνοι οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται μηδενιστές χωρίς επουδενί να μπορούν να στηρίξουν έναν τέτοιο χαρακτηρισμό, πληθαίνουν συνεχώς και η χρήση της ποιητικής γλώσσας λειτουργεί πολλές φορές για αυτούς ως πολιορκητικός κριός για τη διάρρηξη των τειχών της αποδοχής.

Η «Απέχθεια» δεν αποτελεί ένα μετεφηβικό ξέσπασμα, δεν αποτελεί συνειδησιακή σύγχυση, αλλά μια ειλικρινή αποτύπωση του πεσσιμιστικού μηδενισμού. Όσο μας αφορά, ο πεσσιμισμός είναι εγγενές στοιχείο του μηδενισμού μας, είναι σάρκα απ’ τη σάρκα του και στα πλαίσια αυτά προχωρούμε στην έκδοση.

Η μπροσούρα αφιερώνεται στο σύντροφο που προχώρησε στη μετάφραση του αγγλικού πρωτοτύπου τον Ιανούριο του 2014.

Μηδενιστικός Κύκλος – Contra Omnes
Αθήνα, Ιούνιος 2015

Μηδενιστικός Κύκλος - Contra Omnes2
contra_omnes@riseup.net